Vreemde vogels

  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:reizen
  • Bericht reacties:0 Reacties

vreemde- vogels

Afgeleid

Klaar om af te slaan. Vóór de take away nog even snelle blik. In m’n ooghoek beweegt opeens iets. Automatisch gaan de alarmbellen af in m’n hoofd.

De Barranco das Belharucas. Vernoemd naar een vogeltje dat er nestelt. Tja, nogal bijzonder schijnt ‘ie wel te zijn. De Abelharuco. Spreek uit: abeljaroekoe. Bijeneters luidt de Nederlandse naam. Uit de vogelfamilie van scharrelaars, doceert Wikipedia.

Een adembenemend stukje natuur. Tussen Olhos de Água en Açoteias. Een diep geërodeerd ravijn. Huiveringwekkende schoonheid. Vlakbij Pine Cliffs Golf & Country Club, onze homecourse.

Vogelaar

Verdraaid nog aan toe. Er zwaait iemand naar mij. Een stel kijkt mijn kant op. Na het gebaar van loop-maar-door stappen zij uit m’n slaglijn naar de vlag. Overstekend via de fringe met armzwaaiingen als dank. Beneden kom ik ze tegen.

Een stevige man en z’n vrouw. Grote verrekijker om z’n nek. Volledig flabbergasted dat zie je zo. Did’nt know you were going to hit from there, zegt hij na gegroet te hebben. We’re in the hotel and doing a bit of bird-spotting, this beautiful morning.

Kan best, dat ons exclusieve gevederde vriendje hier zit. Hoe vogelgek moet je niet zijn. Zo’n kunststukje wagen. Doodgemoedereerd de fairway oversteken bij Devil’s Parlour. Onderwijl, golfers 100 meter aan de overkant van de kloof aan ’t opteeën. Om de bal erover heen te swingen.

Lichtzinnig

Geen benul van de enorme risico’s die hij liep. Een golfbal, gelanceerd met een clubhead-speed van tegen de 100 kilometer per uur. Denk maar niet dat je er heelhuids afkomt als zo’n projectiel je met volle kracht raakt. Ziekenhuis-werk, lange revalidatietijd. Dan kom je er genadig vanaf.

Achter de glanzende zonnebril verraadt ’s mans blik, dat hij mijn vermaning met een korreltje zout neemt. Vriendelijk vraag ik hoe hij plotseling in mijn vizier kwam. Over het lage hekje.

Waarschuwingsborden straal negerend. Wat dacht ‘ie wel. Niks aan de hand. Die staan er voor spek-en-bonen, denk ik stiekem. Licht geïrriteerd door zoveel domheid.

Onbenullig

Die Engelsman, bepaald niet erg overtuigend. Echo’s van gisteren dwarrelen rond in m’n hoofd. Gewoon flauwe smoesjes verkopend, in mijn beleving. Of course we are very careful. Ja, ja, ’t zal wel. Ach wat, laat ook maar. Maak je niet druk.

Vandaag een schitterende dag voor een fijne strandwandeling. Een verademing. De zilte zeelucht proeven op je tong. Langs de stijle klippenkust, in rood of wit met groene vegetatie. Heen aan je linker- en terug aan je rechterkant.

Daar waar 60 meter hoger bovenop de klif, de zesde hole ligt. Kijk ik ongemerkt even naar omhoog. Een longhitter bereidt zich voor om van wit af te slaan. De bal van zijn drive wil je niet tegenkomen. Als je leven je lief is, tenminste.

Geen kruid tegen gewassen. Je zag het zo. Die man was helemaal in de ban. Van je-weet-wel, die zeldzame Abelharuco. Dat ieniemienie vogeltje. Guttegut, echt een bijzonder golfdagje gisteren. Met zulke vreemde vogels.

Robert Steur

Woordenbrei | https://woordenbrei.wordpress.com

Twitter | https://twitter.com/Woordenbrei_

 

vreemde-vogels_1

Geef een reactie